معرفی شهرستان مهران
شهر مهران در زمینی بسیار حاصلخیز بنا شده که تاپیش از رضاخان منصورآباد نامیده می‌شد در زمان حکومت رضاخان با دستور یکجانشین کردن ایلات و همچنین اطمینان از عدم دست درازی قبایل کشور همسایه (عراق) به زمینهای مرزی، مردم چندین ایل منطقه تشویق به سکونت در مهران شدند. رضاخان، زمینهای مهران را بر اساس تعداد افراد هر خانواده بین مهاجران تقسیم کرد. خانواده‌های زیادی از ایل‌های ملکشاهی، شوهان، زنگنه. زرگوش شکر. زرگوش عبده. صیفی و ملک خطاوی (ملخطاوی) در مهران ساکن شدند. نزدیکان افرادی که به هر دلیلی به مهران نیامدند امروز در ملکشاهی، آبدانان (سرزمین قبلی زرگوشهای مهران)، خوشادول و بلوطستان (سرزمین قبلی شوهان‌های ساکن مهران و چالاب) و صالح آباد مستقر هستند. جمعیت این شهر در سال ۱۳۸۶ حدود ۱۳۷۰۰ نفوس بود. مردم مهران کرد و زبان آنها کردی جنوبی است. شغل غالب مردم آن کشاورزی است و محصول کشت بسیار کشاورزان گندم می‌باشد. اغلب مردم مهران دارای بستگان زیادی در شهر بدره عراق هستند که با آغاز جنگ ایران و عراق از دیدن هم محروم شدند و تا اشغال عراق توسط نیروهای متحد به رهبری آمریکا و سقوط صدام ادامه داشت. شهر کوچک مهران محل تردد روزانه ده‌ها هزار نفر مسافر شد که رونق زیادی به این شهر دادند. اکنون با فعالیت گمرک مهران در مرز بهرام‌آباد که بزرگ‌ترین گمرک خاکی کشور است روزانه حجم بالایی از کالا از ایران به عراق صادر می‌شود که عمده این کالاها شامل سیمان و فولاد و مصالح ساختمانی و میوه می‌باشد.
بازدیدها: 99
